ezintasuna eta hezkuntza

gizarte hezkuntza eta ezintasuna daukaten umeak

Gizarte hezkuntza eta ezintasuna daukaten umeak


Ezintasuna daukaten umeekin egoterakoan oso garrantzitsu dira zenbait elementu sozioedukatiboki lan egiteko:

1. Ekintza batetik hastea inklusioa bultza dezan eta segregazioa baino, bereziki hau trenkagarria bada bere proiektu bitalean.
2. Ezintasuna daukaten umeek behar bereziak behar duten ideatik hasi baino, pentsatu behar da behar dutela oinarriko beharrak beste umeak bezala.
3. Ume guztiak ezberdinak dira, baina zaila da onartzea besteen antzekoak. ez da ezberdintasuna asustatzen gaituena, baizik eta pertsonak berdinak direla gu bezala, hori sortzen du beldurra.
4. Gizartean dagoen irudi negatiboak ezabatzea ezinduengandik eta irudi positiboak sortu beharko genituzke.
5. Profesionalak, gizarte hezitzaileak barne, izan behar dira sensibleagoak ezinduen bizitzaren inguruan dauden gauzetan.

Ezintasun motak

Ezintasun asko bereiz daiteke, bisuala, entzumenezkoa, fisikoa intelektuala..... Bakoitzak, bereiztasun batzuk ditu.

Fisikoa: ezintasun fisikoa deitzen zaio funtzio motorearen falta dagoenean ( esku bat, oina...) bere egunerokoan zailtasun handiak izanez.

Sensoriala: ezintasun hau, erlazionatuta dago bisualarekin, entzumenezkoarekin, zeintzuk daukate zailtasunak komunikazioan eta hizkuntzan. Behartuta daude beste hizkuntza mota bat ikastera, eta hizkuntza hori soilik komunikatuko dira ezintasun berdina daukaten pertsonekin besteei ezinezkoa izango lirateke komunikatzea.

entzumenezkoan adibidez daukagu:                             (db- decibelio)

entzumen normala, entzuteko soinuak 10-15 db gutxienez
entzumen limitrofe, 16-25 db
galera superfiziala, 26-40 db
galera moderatua, 41-55 db
galera serioa, 56 - 70 db
galera garrantzitsua, 71- 90 db



Intelektuala: karakterizatua dago funtzionamendu normalaren baino behera dagoenean, non limitazio asko dutela bere etorkizunerako, osasuna eta segurtasuna, bere autonomia, gaitasun sozialak, bere babes propioa...

pertsona ezinduak: goiko hezkuntzatik baztertuta

El Acceso de las personas con discapacidad a la educacion superior

View more presentations from Claudio Rama.

ezintasuna, zailtasun bat baina guztia posible da

Pablo Pineda,  sindrome down-eko gaixotasuna zeukan,lehenengo ikasle unibertsitarioa da. Berak ez zekien zer zen gaixotasun hori, deskubritu zuen 9 urte zituenean, zuzendaritzaren bulegoan zegoen pertsona baten eskuz, "el proyecto Roma" eramaten zuen pertsona hori, esan zion Pablori ea bazekin sindrome de down zuela, bera erantzun zion baietz, baina bere barnean ez zekien zeri buruz hitz egiten zuen.

Gehienak erlazionatzen zuten sindrome de down izatea tontoa izatearekin baina ez zen horrela, berak galderak egiten  jarraitu zuen eta galdetu zion ea ikasten jarraitu ahal zezakeen,  beste pertsona erantzun zion, noski baietz esanez.

Geroago kalean, jendea esaten zuen gaixo zegoela, eta bera normala den erreakzio moduan haserretzen zen zeren eta bera esaten du ez zegoela gaixorik eta arrazoia dauka, baina jendea ikusten zuen bere aurpegia ezberdina zela.

Pablo Pinedak, ez zuen zailtasunik gauzak ikasterakoan pixka bat zenbakiak baina ez sindrome de down zuelako baizik eta ez zuelako gustoko. Zenbait etapa pasatu ditu bizitzan zehar, garrantzitsua izan zen klasekideekin erlazioa ezartzea, batzuetan ezinezkoa zen ezartzea zeren eta 16 urteko klasekideak oso krudelak ziren eta nagusiago edo garrantzitsuago sentitzen ziren. Gero beste faktore bat zen irakasleak ez zutela guztiak beraiekin eta ikusten zuten Pablo ikasle bat ezin zezakeen ezer ikasi bere kapazitatea zela eta orduan mutila desmotibatzen hasi zen.

Baita ere, aipatu zuen 14 urte zuenean, eskeini zioten estetika ebakuntza bat egitea aurpegian eta bera oso seguro esan zuen ezetz zeren eta oso harro zegoen bere aurpegiko rasgoei dagokionez.

ez eusteari buruzko kanta

Agosto va pasando, sediento, cansado
y en su mente algo le dice:
"los días que has vivido quedaron de lado
para ver como decides".
No te pares a buscar caninos que no tienen final.
escucha siempre a tu corazón y él te guiará.
Y qué más le da
si quiero volar
pero cortan sus alas al despegar.
No te caigas, no desistas,
vuela alto, no te rindas.
Y qué más le da
si quiere soñar
pero cierran sus ojos al despertar.
No permitas que tu vida,
pierda el fuego que tenía.
Ahora que se ha ido se siente perdido,
no es sencillo echar de menos.
Su vida ha dado un giro, ya nada es lo mismo,
pero nadie dijo miedo.
No te sientas solo en ese infierno que viste de ciudad.
aquí te estaremos esperando, no mires hacia atrás.
Y qué más le da
si quiero volar
pero cortan sus alas al despegar.
No te caigas, no desistas,
vuela alto, no te rindas.
Y qué más le da
si quiere soñar
pero cierran sus ojos al despertar.
No permitas que tu vida,
pierda el fuego que tenía.
No te pares a buscar caminos que no tienen final.
escucha siempre a tu corazón y él te guiará.
Y qué más le da
si quiero volar
pero cortan sus alas al despegar.
No te caigas, no desistas,
vuela alto, no te rindas.
Y qué más le da
si quiere soñar
pero cierran sus ojos al despertar.
No permitas que tu vida,
pierda el fuego que tenía.

inoiz eutsi behar da bakoitzak daukan ametsetara, inoiz begiratu behar da atzera bestelako arazoak izan lirateke, garrantzitsuagoa da bakoitzak dituen ametsak besteak pentsatzen dutena baino

ezintasuna ezin da izan behar arazo bat, edozer egiteko