ezintasuna eta hezkuntza

gizarte hezkuntza eta ezintasuna daukaten umeak

Gizarte hezkuntza eta ezintasuna daukaten umeak


Ezintasuna daukaten umeekin egoterakoan oso garrantzitsu dira zenbait elementu sozioedukatiboki lan egiteko:

1. Ekintza batetik hastea inklusioa bultza dezan eta segregazioa baino, bereziki hau trenkagarria bada bere proiektu bitalean.
2. Ezintasuna daukaten umeek behar bereziak behar duten ideatik hasi baino, pentsatu behar da behar dutela oinarriko beharrak beste umeak bezala.
3. Ume guztiak ezberdinak dira, baina zaila da onartzea besteen antzekoak. ez da ezberdintasuna asustatzen gaituena, baizik eta pertsonak berdinak direla gu bezala, hori sortzen du beldurra.
4. Gizartean dagoen irudi negatiboak ezabatzea ezinduengandik eta irudi positiboak sortu beharko genituzke.
5. Profesionalak, gizarte hezitzaileak barne, izan behar dira sensibleagoak ezinduen bizitzaren inguruan dauden gauzetan.

Ezintasun motak

Ezintasun asko bereiz daiteke, bisuala, entzumenezkoa, fisikoa intelektuala..... Bakoitzak, bereiztasun batzuk ditu.

Fisikoa: ezintasun fisikoa deitzen zaio funtzio motorearen falta dagoenean ( esku bat, oina...) bere egunerokoan zailtasun handiak izanez.

Sensoriala: ezintasun hau, erlazionatuta dago bisualarekin, entzumenezkoarekin, zeintzuk daukate zailtasunak komunikazioan eta hizkuntzan. Behartuta daude beste hizkuntza mota bat ikastera, eta hizkuntza hori soilik komunikatuko dira ezintasun berdina daukaten pertsonekin besteei ezinezkoa izango lirateke komunikatzea.

entzumenezkoan adibidez daukagu:                             (db- decibelio)

entzumen normala, entzuteko soinuak 10-15 db gutxienez
entzumen limitrofe, 16-25 db
galera superfiziala, 26-40 db
galera moderatua, 41-55 db
galera serioa, 56 - 70 db
galera garrantzitsua, 71- 90 db



Intelektuala: karakterizatua dago funtzionamendu normalaren baino behera dagoenean, non limitazio asko dutela bere etorkizunerako, osasuna eta segurtasuna, bere autonomia, gaitasun sozialak, bere babes propioa...

pertsona ezinduak: goiko hezkuntzatik baztertuta

El Acceso de las personas con discapacidad a la educacion superior

View more presentations from Claudio Rama.

ezintasuna, zailtasun bat baina guztia posible da

Pablo Pineda,  sindrome down-eko gaixotasuna zeukan,lehenengo ikasle unibertsitarioa da. Berak ez zekien zer zen gaixotasun hori, deskubritu zuen 9 urte zituenean, zuzendaritzaren bulegoan zegoen pertsona baten eskuz, "el proyecto Roma" eramaten zuen pertsona hori, esan zion Pablori ea bazekin sindrome de down zuela, bera erantzun zion baietz, baina bere barnean ez zekien zeri buruz hitz egiten zuen.

Gehienak erlazionatzen zuten sindrome de down izatea tontoa izatearekin baina ez zen horrela, berak galderak egiten  jarraitu zuen eta galdetu zion ea ikasten jarraitu ahal zezakeen,  beste pertsona erantzun zion, noski baietz esanez.

Geroago kalean, jendea esaten zuen gaixo zegoela, eta bera normala den erreakzio moduan haserretzen zen zeren eta bera esaten du ez zegoela gaixorik eta arrazoia dauka, baina jendea ikusten zuen bere aurpegia ezberdina zela.

Pablo Pinedak, ez zuen zailtasunik gauzak ikasterakoan pixka bat zenbakiak baina ez sindrome de down zuelako baizik eta ez zuelako gustoko. Zenbait etapa pasatu ditu bizitzan zehar, garrantzitsua izan zen klasekideekin erlazioa ezartzea, batzuetan ezinezkoa zen ezartzea zeren eta 16 urteko klasekideak oso krudelak ziren eta nagusiago edo garrantzitsuago sentitzen ziren. Gero beste faktore bat zen irakasleak ez zutela guztiak beraiekin eta ikusten zuten Pablo ikasle bat ezin zezakeen ezer ikasi bere kapazitatea zela eta orduan mutila desmotibatzen hasi zen.

Baita ere, aipatu zuen 14 urte zuenean, eskeini zioten estetika ebakuntza bat egitea aurpegian eta bera oso seguro esan zuen ezetz zeren eta oso harro zegoen bere aurpegiko rasgoei dagokionez.

ez eusteari buruzko kanta

Agosto va pasando, sediento, cansado
y en su mente algo le dice:
"los días que has vivido quedaron de lado
para ver como decides".
No te pares a buscar caninos que no tienen final.
escucha siempre a tu corazón y él te guiará.
Y qué más le da
si quiero volar
pero cortan sus alas al despegar.
No te caigas, no desistas,
vuela alto, no te rindas.
Y qué más le da
si quiere soñar
pero cierran sus ojos al despertar.
No permitas que tu vida,
pierda el fuego que tenía.
Ahora que se ha ido se siente perdido,
no es sencillo echar de menos.
Su vida ha dado un giro, ya nada es lo mismo,
pero nadie dijo miedo.
No te sientas solo en ese infierno que viste de ciudad.
aquí te estaremos esperando, no mires hacia atrás.
Y qué más le da
si quiero volar
pero cortan sus alas al despegar.
No te caigas, no desistas,
vuela alto, no te rindas.
Y qué más le da
si quiere soñar
pero cierran sus ojos al despertar.
No permitas que tu vida,
pierda el fuego que tenía.
No te pares a buscar caminos que no tienen final.
escucha siempre a tu corazón y él te guiará.
Y qué más le da
si quiero volar
pero cortan sus alas al despegar.
No te caigas, no desistas,
vuela alto, no te rindas.
Y qué más le da
si quiere soñar
pero cierran sus ojos al despertar.
No permitas que tu vida,
pierda el fuego que tenía.

inoiz eutsi behar da bakoitzak daukan ametsetara, inoiz begiratu behar da atzera bestelako arazoak izan lirateke, garrantzitsuagoa da bakoitzak dituen ametsak besteak pentsatzen dutena baino

ezintasuna ezin da izan behar arazo bat, edozer egiteko

ezintasuna eta gizartea

Ezintasuna, itxuratuta dago komunitateagatik, zeren eta gainditzearen medio edota indibiduoi eskaintzen zaien promozioagatik baldintzatuta daudelako. Arrazoi horrexegaitik,ezin daiteke ulertu ahistorikoki. Orduan garrantzitsua da , gizarteak maneiatzen duen baloreen behaketa egitea


Gure ohituren artean ia inoiz sartzen dugu multzo horietan, ezintasuna daukaten pertsonei zeren ez diegu konsideratzen komunitatearen "integrante natural" moduan. Konsideratzen zaie " bereziak", erlazionatuta rol zehatz batzuekin adibidez, betiereko umeak. Atentzioa deitzen du ikustea eskola edo unibertsitate komunetan, edo lan egiten badute lehiakortasun futzioekin. Hori dela eta beraien bizitza independientea, garapen pertsonala, eta bizitza komunitarioan parte hartzea, moztu egiten da .


Kultura ofiziala agertzen da baztertzen giza ezberdintasun mota guztiak. Eta hau adierazten da garapenezko politikotan bananduta, pertsona ezinduetantzko, irteera laboralak ekoiztasun gabe. Egiten dutena da segregazioa ardura ukatzea. Txarrena kuestio honetan da, kaltedunak onartzen dutela zeren eta daukate patroi kulturalak barruratuta, ondorioz gurpil zoroa konformatuz.

Kulturaren infrabalorazioa ezintasuna daukaten pertsonetan ez da fenomeno aislatua. Gure gizartean diskriminatu egiten da edonori, pratroi nagusitik aldentzen dena. Orduan horretan agertzen da bereizketa normalen eta anormalen artean. Lehenengoak, izango lirateke ez direla gehiegi aldendu negatiboki sortutako expektatibengandik, eta bigarrenengoak aldiz, agertzen direla estigmatizatuak moduan, eta ez zaie konsideratzen guztiz giza.


Humanitarismo mantoaren atzean egunerokoan, argira ateratzen da pertsona ezinduenganako irudi soziala. Hitz egiten ari gara aniztasunari buruz, bitartean, ezintasunaren errepresentazioa, ikusi behar da laguntzarekin eta asistentzialismoarekin. Egin ziren lorpen batzuk maila legislatiboan errespetua planteatuz aniztasunarekin, nahiz eta askok imaginatzen jarraitzen dute ezintasuna daukaten hiritarrarei eskubide zibil gabe. Egoera guzti hau jardun egiten du integrazio oso baten aurka. Ezintasuna ezin da ulertu ez bada erlazioz kultura nagusi batekin.

birgizarteratzea

Birgizarteratzea

View more presentations from Edorta Aza.

ezinduenganako zerbitzuak

Aldundiak ematen dituen zerbitzuak:

1. Dependentziaren baloraketa: ezintasuna daukaten pertsonetan, baloraketa hori egiterakon, kontutan izan behar da bere ezintasun mota eta defizientzia maila. Balorazio honi esker, eta baita ere zerbitzu sozialek egindako informe sozialari esker, oso lagungarri izango da, zer nolako beharrak edo zerbitzuak dituen pertsona bakoitzak. Eta pertsona horiek betezen dituzte behar diren beharrak sartzeko zerbitzu zehatzetarako, eta kasu horretan beti errespetatuko da prioritate mailaren ordena. Minusbalian kontutan izango da behar asistentzia, sanitarioa, hezkuntzakoa, lanekoa eta tributarioa.

2. Mobilitatean euskarriak diren programak: Programa hauek, helburu gista daukate, errestatzea defizientzia fisikoa daukaten pertsonentzako sarrera, bere mobilitate larriaren ondorioz, aktibitate ordinarioak bere inguru komunitarioan. Eskaintzen den euskarria, noizean behingo laguntza edo eguneroko laguntzarako zerbitzu pertsonala.

3. Aisialdirako programak: helburu moduan ezartzen du, ezintasuna daukaten pertsonek, ekintza kulturaletan edo jolasaldirako ekintzak egiteko posibilitatea. Antolatuak dira beraien integrazio soziala eta bere bizi baldintzak hobetzeko, horrela atsedena izateko aukera ematen diote beraien inguruko pertsonei,

4.Zentru okupazionalak: zentru okupazionalak ezinduak diren pertsonentzako, naturaltasun asintzentzialako zerbitzuak dira, zerbitzu sozialen esparruan, adospen psikosomatiko pertsonala eta soziala non destinatuta dago bere autonomia maila hobetzera, posible den mailan, errealizazio pertsonala eta integrazio soziala komunitate horren langileak.

5. Eguneko zentruak: zentru hauek, etxeko atentziorako eta atentzio residentzialaren arteko erdiko errekurtsoa dela esan daiteke, bere helburua izanez, atentzioa eskaintzea egun laboraletan, adibidez, proportzionatzea lasaitasun zerbitzu bat asteburuetan, horrela deskantsatu dezaten sare naturaleko saintzaileak. Zentru hauek, gatzatuta daude atenditzeko, dependentzia altua daukaten pertsona ezinduekin, eskaintzen diete programa diseinatu batzuetan parte hartzeko posibilitatea, helburu moduan izanik, autonomiaren hobentzua , bere soziabilitatea, eduki rekreatibo eta okupazionalekin kontatuz.

6. Egoitzazko zerbitzua: atentzio integrala eskeintzen zaie, zuzendutako zentruetan, ( ostapena, asistentzia,mantenua...) helburu gisa daukate, autonomia hobetzea, baita ere bere integrazio soziala, hezkuntzako zentruekin koordinatuz, ere eskaintzen zaie enplegua, eta bestelako helburua garapen pertsonala da.

 

ekintza sozialetan aurrekontua igotzeko proiektua

Bizkaiko foru aldundiak, gastu sozialetan, 7,97 %-ko gehipena egingo du ekintza sozialaren sailean sustatutako proiektuan. Gehiepen horrekin, ekintza sozialaren saileko aurrekontua 2011 urterako 709,9 milioi euro dira, urte honetan baino 52 milioi gehiago.

Zehazki, ezintasunak dituzten pertsonen kolektiboari destinatu zaie 146,4 milioi. Departamentuak baita ere bidaliko ditu bazterketaren aurkako borrokara 278 milioi, 152 milioi pertsona nagusien atentziora, 5,5 milioi haurtzarora eta 5,4 milio emakumearen eta familiaren arean.

Aurrekontuaren 50 milioiak, zeintzuk zuzenduta daude ezintasuna daukaten pertsonen kolektibora, zuenduko dira autonomia pertsonalaren promozio legearen garapenerako eta baita ere pertsonen atentziora dependentzia egoeran daudenak, eta konkretuki, atenditzea diskapazitatea duten pertsonak baina autonomia gradu gehien daukatenak. Eskaera ekonomikoa pertsona horien zaintzara, familiaren inguruari dagokionez, hilean 180 €.

Gainera Bizkaiko Foru Aldundiaren departamentuak, aurkeztu du plan bat, Bizkaiko pertsona ezinduen bizi kalitaterako eta parte hartzerako, 2010-2013 epealdirako, eta bere helburua da pertsonek eta gizartea garatu dezaten autonomia pertsonalaren eta bizitza independientearen kultura batera, zilegitu dezaten pertsona oroari, edozein mailako bazterketa gabe , egin dezaten bere aukera propioak, eta bizi daitezen kondizio egokietan eta banakako burupenean.

atube catcher-en tutoriala

citilab hirugarren bideoaren mapa kontzeptuala

gizarte hezitzailea informazioaren gizartean

gizarte hezitzailea informazioaren gizartean :


Informazio eta komunikazioen teknologia (IKT), erabiltzen ditugu gizartearen sektore bat eta munduaren parte txiki bat , planetaren erdia baino gehiago ez du mugikor bat erabili inoiz. Hori guztia eredu baten oinarria bihurtu da azken batean, guztiok nahiago genuke IKT horietan, sozializazioa indibidualizazioaren gainetik egon dezan edota ezagutza informazioaren gainetik baina teknologia guzti hauek beste eredu batena dira etorkizun batean atera ez dena.

Gizarte hezitzaileek, behartuta gaude teknologia horretara egokitzea eta reto berri bat hartuz eta reto hori da alfabetizazioaaren bermapena hizkuntza audibisualean eta informatikoan. Baita ere gizarteriaren formakuntza kritikoa eta prestakuntza eredu produktiboen betebehar berrientzako.


Oso garrantzitsua da, hezitzaileak IKT-etan zenbait aldaketa egitea, teknologia horien arriskuei aurre eginez eta hainbat gauza erraztuz, esate baterako hezkuntzarako sarbidea, eskolako ikasketak hobetzea, parte hartzea sustatzea eta baita ere komunikazioa.


Baina gauza txarrena da, oso arinegi ohitu behar garela gizarte ere hori, eta horrek ekar dezake zenbait desabantail. Adibidez, leku guztietan ezin lirateke eredu hau aplikatu ez daukatelako bailabide nahikorik eta horrek ekar dezake gizartearen atzerapena eredu hori dagokionez, marginazioa gertatuz ezagutza nahikorik ez izateagatik.



Añadir leyenda

 kaixo lagunak.
nire lehen froga da. ni EHUko ikaslea naiz

Discapacidad y educación

View more presentations from AlejandroGil84.